Wie ik ben
Ik heb wis- en natuurkunde gestudeerd in Utrecht. Heb jaren als wetenschappelijk medewerker aldaar aan de universiteit gewerkt. Daarna 25 jaar docent wiskunde, natuurkunde en informatica aan Het Amsterdams Lyceum. In die tijd heb ik meer dan 80 boeken over informatica geschreven.
Gedurende acht jaar hebben we een eigen camping gerund in Barbarano Romano in Italië, onder de rook van Rome. Daar verzorgde ik excursies naar Etruskisch erfgoed en bereidde Italiaanse maaltijden voor onze gasten. Nu, na mijn pensioen, houd ik mij bezig met vrijwilligerswerk. O.a. in de atletiekwereld, het schrijven van programmatuur en het meten bij wedstrijden. Al jaren rijd ik op de dierenambulance van Woerden e.o. ook rijd ik op een 45 km autootje van MaxMobiel dat minder validen in Nieuwegein van A naar B vervoert.
Waarom ik ben gaan schrijven
Als student ben ik door andere dichters in spé uitgedaagd. Mijn eerste gedichten zijn toen gepubliceerd in Mensen van Morgen, een bijlage van de Groene Amsterdammer. Nadien heb steeds gedichten geschreven. Soms met lange tussenpozen.
Mijn manier van werken
Dat is moeilijk te beantwoorden. Als ik om me heen kijk, iets zie of hoor komt er zomaar een zin in mij op. Ik schrijf dan zonder nadenken achter elkaar wat me te binnen schiet. Daarna ga ik het uitwerken, zoek naar de juiste woorden, synoniemen en/of rijmwoorden.
Mijn schrijftip
Als je het gevoel heb iets te kunnen opschrijven, doe dat dan zonder remmingen. Schrijf je over dieren, of planten, zoek dan op wat er mogelijk is, zodat geen onjuistheden worden opgeschreven.
Zoek je onderwerpen van dichtbij, wat je meemaakt of om je heen ziet of ervaart.
Mijn werk
- Erfenis : een kijk in de realiteit met ironie, desillusie en humor
Gedicht
Veilig anker
Onder een verlaten afdak schuilt een man met kniehoge rijlaarzen
Hij schuilt voor onverwachte winden en onverwachte ontmoetingen
Met zijn wandelstok krast hij rechthoeken op de stenige ondergrond,
als een kunstenaar op een leeg doek
In elke rechthoek legt hij een munt
In de ene rechthoek precies in het midden,
in andere vlak bij de hoekpunten
Na deze inspanning kijkt hij tevreden om zich heen
Hij voelt zich veilig en opgelucht, als een schip dat eindelijk zijn anker heeft gevonden na een lange reis